Η αναφορά δεν έχει την παραμικρή “εκδικητικότητα” ούτε “χαιρέκακη” διάθεση “δικαίωσης”, αναρωτιόμαστε όμως, μετά από μήνες δημοσιευμάτων για την κατάσταση στον ΧΑΔΑ της Σαντορίνης, που όχι μόνο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, όπως η εξάπλωση μιας μεταδοτικής ασθένειας, αλλά που ήδη έχει δυσφημίσει το τουριστικό προϊόν του νησιού εντός κι εκτός της χώρας, δεν θορύβησαν τον δήμαρχο Θήρας, τόσο όσο να συνειδητοποιήσει την τραγικότητα και δραματικότητα της κατάστασης, συγκαλώντας σε έκτακτες συσκέψεις τους εδώ εκλεγμένους, αλλά και τους αρμόδιους αιρετούς της αυτοδιοίκησης αλλά και των κρατικών φορέων, με σκοπό την άμεση εξεύρεση μιας λύσης;
Δεν ήταν αναμενόμενο, αργά ή γρήγορα, και με την τουριστική σεζόν να έχει αρχίσει, να θορυβηθούν και κινητοποιηθούν, οι αρμόδιες δικαστικές αρχές της χώρας, από την κατάσταση στον Χώρο Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων της Σαντορίνης, που βρίσκεται δίπλα ακριβώς στον πλέον πολυσύχναστο δρόμο του νησιού, στην είσοδο της πόλης των Φηρών και σε “απόσταση αναπνοής” από το Νοσοκομείο αλλά και μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα;
Πως θεωρούσε ο δήμαρχος Θήρας οτι θα έλυνε το πρόβλημα; Το οξύ και άμεσο πρόβλημα, αυτό των άταφων σκουπιδιών που ίπτανται στον αέρα και φαίνονται από παντού με τις ανάλογες φωτογραφίες να κάνουν το γύρο του διαδικτύου;
Ποιές προσπάθειες έγιναν και προφανώς δεν απέδωσαν; Δεν θα έπρεπε αφού δεν απέδωσαν να γίνουν άλλες; Σε ποιούς απευθύνθηκε ο δήμαρχος κ. Σιγάλας καλώντας τους σε επείγουσα και άμεση βοήθεια για να αποκατασταθεί έστω και προσωρινά το τεράστιο και ογκούμενο αυτό πρόβλημα;
Είναι προφανές οτι στην παρούσα φάση κι όντας όλα κυριολεκτικά στον αέρα, οριστική λύση διαχείρισης των απορριμμάτων δεν μπορεί να υπάρξει άμεσα, αλλά όπως φαίνεται ούτε κάν δεν μπορούμε να μπούμε σε φάση “μεταβατικής”, ενώ υπάρχει εμφανής αδυναμία από τον Αύγουστο του 2022 να σκεπάζονται τα σκουπίδια του νησιού με χώμα, μέχρι να προχωρήσει τόσο η μεταβατική όσο και η οριστική λύση.
Τι δεν ήταν αναμενόμενο; Τι περιμενε ο δήμαρχος οτι θα γινόταν και με ποιό τρόπο και δεν θα αντιμετώπιζε το νησί το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει και το εκθέτει διεθνώς; Τι σχεδίαζε και “έπεσε έξω” για να βρισκόμαστε μήνες τώρα εδώ που βρισκόμαστε; Ποιοί και τι του υποσχέθηκαν και αθέτησαν τις υποσχέσεις τους, εάν συνέβη κάτι τέτοιο;
Το να παραδέχεται κανείς τα λάθη του δεν είναι κακό. Το αντίθετο μάλιστα. Όλοι κάνουμε λάθη. Το θέμα είναι να τα παραδεχόμαστε και να ζητάμε βοήθεια. Πόσο μάλλον εάν τα λάθη αυτά ζημιώνουν την οικονομία και την εικόνα ενός ολόκληρου νησιού.
Αν και ποιές διαδικασίες είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή, με τι στόχο και πότε και πως προσδιορίζεται χρονικά η αποκατάσταση της απαράδεκτης αυτής κατάστασης;
